kifayətlənmə — «Kifayətlənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kifayət — z. <ər.> 1. Yetər, kafi, bəs olma. Deyirlər, çox ardır yüz il, əlli il; İnsana bir ömür kifayət deyil. B. V.. Kifayət qədər – lazımınca, lazımi qədər, bəs olduqca. <Qurban> yolda yeriyərkən düşünürdü: – Xoşbəxt adam, kifayət qədər pul … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kifayətlənmək — f. 1. Özünü təmin olunmuş hesab etmək, razı qalmaq, qane olmaq; qənaətlənmək. Bu cavabla kifayətlənmək olar. 2. Müəyyən bir çərçivədə qalmaq, bir şeyi kafi hesab etmək. Bir töhmətlə kifayətlənmək olar. – <Rəsul> gördü ki, bu zalımlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kifayətləndirmə — «Kifayətləndirmək» dən. f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kifayətləndirici — sif. Kifayət qədər yaxşı verilən tələblərə cavab verən; kafi. // Kifayətləndirək razı edən, təmin edən; qaneedici. Kifayətləndirici cavab … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kifayətsiz — sif. Ehtiyacı ödəməyən, çatışmayan, kifayət etməyən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kifayətsizlik — is. Ehtiyacı ödəməmə, çatışmama, kifayət etməmə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kifayət — ə. 1) kafi miqdarda olma; 2) bacarıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kifayətləndirmək — f. Razı salmaq, qane etmək, təmin etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iktifa’ — ə. kifayət(lənmə) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kafi — ə. kifayət edən, bəs olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
